12/06/2006
İlk Adımı Atmak
12/01/2006
11/30/2006
Son kez omuz omuza
Mexico City'de 200 metre finali koşulmuş. Amerikalı (siyah) atletler Tommie Smith ile John Carlos birinci ve üçüncü gelirken, ikinciliği Avustralyalı (beyaz) Peter Norman kazanmış. Madalya töreni için bekledikleri sırada, Carlos, Peter Norman'ın yanına gelerek sormuş: - İnsan haklarına inanıyor musun?
- Evet, inanıyorum .
- Peki ya Tanrı'ya?
- Bütün kalbimle...
Bunun üzerine, iki siyah atlet kafalarındaki eylem planını açıklamışlar, Norman tereddütsüz katılmış:
- Ben eyleminizi destekleyeceğim, bana ne yapmam gerektiğini söyleyin!
İlk defa, o günler için müthiş bir provokasyon hatta devrim sayılacak bir eylem planlıyor iki genç adam:
Amerika'daki ırk ayrımcılığını ve siyahlara reva görülen fakirliği ve ikinci sınıf vatandaşlığı protesto edecekler...
Ama nasıl? Fikir Norman'dan geliyor: bir çift siyah deri eldiven buluyorlar, sağ tekini Tommie, sol tekini John eline geçiriyor; fakirliği sembolize etmek için çıplak ayakla kürsüye çıkıyorlar, başları kederle öne eğik, sıkılı yumruklarını havaya kaldırıyorlar.
Önlerinde duran beyaz atlet Peter Norman da, dayanışmasını göstermek için kalbinin üstüne 'İnsan Hakları İçin Olimpiyat Projesi Hareketi'nin kokartını iğneliyor.
Amerikan milli marşı çalarken plan icra ediliyor ve eylem koyuluyor. Ve tabii dünya birbirine giriyor. Amerika ayağa kalkıyor. Olimpiyatlar bile gölgede kalıyor, dünya gazeteleri yumrukları havada siyah atletlerin fotoğrafını birinci sayfadan veriyor...
Amerikan Olimpiyat Komitesi iki siyahın spor kariyerini o saniye bitiriyor. Eylem amacına ulaşmış, Amerika'daki zenci azınlığın durumu dünya gündemine girmiştir.
Smith ve Carlos spor hayatlarını (ve buna bağlı olarak geleceklerini) feda etmişler ama dünya tarihine geçmişlerdir.
Dünyadaki yüz milyonlarca ezilmiş siyahın ilahı haline gelmişlerdir. Peki ya Avustralyalı beyaz Peter Norman?
Meslektaşım Aynur'un anlattığına göre, Norman'ın da hayatı kararmış. Tommie Smith diyor ki:
"Peter, bir beyazdı. O günlerde siyahların haklarını savunma cesareti gösteren, onurlu ve belkemiği sahibi beyaz çok azdı. Peter, Avustralya'ya döndüğünde kimse yüzüne bakmadığı gibi, herkes tarafından yargılandı. Onun da atletizm kariyeri bitti, spor çevrelerinden dışlandı. Tehditler, işsizlik ve tecrit nedeniyle öyle sıkıntılı günler yaşadık ki, üçümüzün de ilk evliliği sona erdi."
Avustralya Devleti Norman'ı ölene kadar affetmemiş ama... Norman intikamını mezara götürmüş: 1968 Olimpiyatları finalinde ikinci olurken kırdığı 200 metre Avusturalya rekoru hâlâ, 38 yıl sonra kırılamamış.
Ölene kadar süren 'eylem kardeşliği' İki amerikalı ve bir Avustralyalı 'lanetli' atletin o gün başlayan 'eylem kardeşliği' ve dostlukları ömür boyu sürmüş. Aradan geçen 38 yıl boyunca, yazışmışlar, buluşmuşlar, görüşmüşler. Ta, geçen hafta, Peter Norman evinin bahçesinde kalp krizi geçirip 64 yaşında ölene kadar.
Ve şimdi, aşağıdaki fotoğrafa iyi bakın:

Melbourne'de yapılan cenaze töreni.
'Onurlu beyaz atlet' Peter Norman'ın tabutu, Tommie Smith (solda) ve John Carlos'un omuzlarında!
Son kez omuz omuza...
11/21/2006
2007 Resmi Tatil Günleri
11/19/2006
11/10/2006
11/08/2006
Bülent Ecevit
Türkiye'nin siyasi yaşamına tam elli yılını harcamış Bülent Ecevit'te
aramızdan ayrıldı.Aynen Süleyman Demirel gibi Türkiye'de yaşayan tam üç kuşağın bir şekilde hayatında var olduğu gibi farklı saflarda olsalarda.
Krizleri,ihtilalleri,felaketleri onların yönetiminde olduğu zamanlarda sık yaşadı bu üç kuşak.
Dürüst ve erdem sahibi olmayanların egemen olduğu politika dünyamızda
aslında bu niteliklerin doğal olması gerekirken,sahip olunduğu için ayrıcalık yarattığı ülkemde değer kazandı Bülent Ecevit ismi.
Haklı olarak kazandığı ''Kıbrıs Fatihi'' lakabını son başbakanlık döneminde çizdiği
aciz ve yorgun tablo ile yıprattı.Zamanında bırakmasını bilseydi diğerlerinin de yapamadığı gibi veya ikinci adamını yetiştirebilseydi merhum, çok daha büyük katkıları olurdu Türkiye'ye Amerika'nın terörist başını
hediye etmesinden başka.
Sağlığında hakkında ileri geri konuşanlar şimdi Ecevitçi olup çıkacak bir Türkiye klasiği olarak.
Dürüst ve ilkeli bir politikacıydı.Laikliğin ve cumhuriyetin tarafındaydı,Atatürkçüydü.
Sanatçıydı bu yüzden ince ruhluydu, kibardı.
Bir dönem Türkiye'de insanların çocuklarının adını bile vereceği kadar sevilmişti sonuç olarak.
Bazılarımızın dedeleri, babaları yıllarca oylarını ona verdi.Hasta yatağında bile yıllarca peşinden koştuğu ''köykent projesi''için destek istedi başbakandan.
Hiç bir zaman şaibeler ile anılmadı.Halkın içinde oldu hep,en büyük mal varlığı kitaplarıydı.
Örnek bir kişiliği vardı umarım ülkemde onu örnek alacak politikacılar çıkar...
Takalar
Takalar geçiyor allı yeşilli
Takalar geçiyor dümenleri lazlı
Takalar geçiyor en nazlı
Yelkenlilerden de güzel
Güvenli sularda işsiz dönenen
Gezi yelkenlilerinden çok duyarak denizi
Takalar geçiyor enginlere
Yamalı göğsünü gere gere
Takalar geçiyor yükle yürekle
Takalar geçiyor emekle dolu
Günlük güneşlik kıyılardan kopmuş
Denizlerde Anadolu
Bülent Ecevit11/05/2006
Barış Manço-Cem Karaca Düeti
11/04/2006
11/01/2006
10/22/2006
Radikal Sokak Kitapları
10/20/2006
Eski bayramlar üzerine klasik bir yazı...
Eskiden ama ne kadar eski olduğunu hatırlayamadığım zamanlarda bayram gazetesi çıkardı memleketimizde.
Sanırım gazete emekçilerinin yegane tatil fırsatı olduğu zamanlar olurdu o
dönemlerde.
Teknolojinin tasavvur bile edemeyeceğimiz hızda ve şekilde geliştiği
zamanımızda artık
gazeteler çok daha farklı platformlarda çıkabildiği, yazar ve
fotoğrafçıların dünyanın neresinde olursa olsun yazı,haber ve
fotoğraflarını merkezlerine iletebildiği günümüzde, artık bayramlarda da
gazeteler günlük baskılarına ara vermeden devam ediyorlar.
Bayram gazetelerinin bir özelliği de çeşitli gazetelerinin yazarların
birlikte hazırladıkları bir nevi ortaya karışık
şeklinde olmasıydı ve bu gazetelerde çıkan yazılar klasik olarak eski
bayramları anlatırdı çoğunlukla.
Bende bayrama yaklaştığımız bu günlerde blog siteme klasik bir eski
bayramlar yazısı yazmak istedim.
Tabi benim yazacağım en eski bayram yazısı beş-altı yaşlarındayken
hatırladığım çeyrek yüzyıllık anılar..
(Çeyrek yüzyıl yazınca daha bir eski görünüyor.)
Bayram demek ''yeni giysiler alınması'' demekti ve bayram olgusuna yüklenen bu anlam bayram ismi konulduğundan beri böyle olmuştu bana göre ve böyle olmaya devam edecekti.
Büyüklerimizin anlattığı gibi ayakkablarımı bayramdan bir gece önce başucuma koymazdım ama bayramın ilk sabahı bayram namazından sonra ailece yapılan kahvaltı akabinde yeni giysilerimi giymek için can atardım işin doğrusu.
Bayramların İstanbul'da olduğumuz zamanlara rastladığı dönemlerde bayram demek ''uzun bir yolculuk demekti '' Ankara da yaşayan benim için.
Yolculuk gerekçesi de Fındıkzade'den Büyükdere'de oturan babaanneme gitme zorunluluğuydu.
O yıllarda ulaşım olarak toplu taşıma aracı kullanan bizler için gerçekten uzun bir yolculuktu Fındıkzade-Büyükdere arası.
Genellikle dönüşlerde babamın omzuna yaslanarak uyuya kaldığımı çok net hatırlarım.Tabi bu arada insan kendisine keşke şimdi babaannem olsaydı da yine o uzun yollara gidip bayramda elini öpseydim diyor.Artık Büyükdere'ye bayramlarda kabrini ziyaret etmeye gidiyoruz dönüş yolunda uyuklamadan.
Bayramın diğer en büyük anlamı da harçlık olayı idi.En tatminkar miktarı anneannem verirdi tabi babamın payınıda unutmamak lazım.Düzenli her bayram harçlık veren bir akraba ve eş dost ekibim vardı.Tabi arasıra hiç beklemediğim kişilerden gelen bonuslar fazlasıyla keyiflendirirken beni, beklenenden az olan harçlık hasılatı durumlarında suratımı astırıverirdi normal olarak.
Sanırım yaşıtlarım ve daha önceki jenerasyona ait her çocuğun bayramlar ile ilgili anıları genelde benimkilerle aynıdır.Ama hani '' milenyum çağı'' dediğimiz ikibinler ile ifade edilen yılların çocukları, bayramları zaman ilerledikçe bizlerin yaşadığı duygular ile hatırlamayacaklar gibi geliyor bana.
Yaşanmış ve yaşanacak tüm bayramlara...
10/18/2006
Örümcek-Adam hidayetemi erdi?
Geçtiğimiz günlerde Diyanet İşleri Başkanlığı çocuklar için bir namaz kitabı çıkardı; fakat bu kitap hiç de rastladığımız türden değil.
Diyanet İşleri Başkanı yaptığı açıklamada şunları söyledi: "Çocuklarımızın ilgisini çekecek bir namaz kitabı düşünüyorduk. Bunun için sevilen bir çizgi kahraman olan Örümcek-Adam'ı kullanma fikri bize uygun geldi. Biliyorsunuz 'Örümcek', mağaranın girişine ağ örerek müşriklerin girmesine engel olduğu için İslam dünyasında ayrı bir yeri vardır."
Kitabın içerdiği temel dini bilgilerin yanı sıra sonuna da bir Örümcek-Adam macerası eklenmiş. Fakat bu çizgi romanda bildiğimiz Örümcek-Adam`la karşılaşacaklarını uman küçükler hayal kırıklığına uğrayacaklar, çünkü burada namazı kaçırmak üzereyken örümcek hisleri zil çalan, suçlularla savaştıktan sonra dini sohbete giden bir Örümcek-Adam profili çizilmiş. Kitabın sonunda Örümcek-Adam`ın kendisine özenen çocuğa söylediği söz ise kitabın genel düşüncesini özetliyor: "En büyük süper kahramanlık kişinin kendi ahiretini kurtarmasıdır."
Kitaba tepkiler büyüyor
Kitaba ilk tepki yurtdışından geldi. Amerika`da öfkeli bir grup Spider-Man fanatiği, Marvel Comics binasının önüne siyah Örümcek-Adam kostümü bıraktıktan sonra kitap aleyhinde sloganlar atmaya başladılar. Bu eylem üzerine bir yetkilinin: "Bu olay paralel evrenlerin yalnızca bir tanesinde geçiyor. Bunların sonsuz sayıda olduğunu göz önüne alındığında bu kadar büyütülmesi anlamsız." açıklamasında bulunması öfkeli kalabalığı sakinleştirmeye yetmedi.
Ülkemizde de İslamcı kesimden bir grup, Örümcek-Adam`ın giydiği kostüm nedeniyle alnının yere temas etmediği için kıldığı namazın kabul olmayacağını savunurken bir kısım da suçlularla sürekli savaşıp yaralanan bir süper kahramanın Şafi mezhebinden olmasının daha uygun olacağını öne sürdü. Dakik gazetesinden bir köşe yazarı ise: "Piyasada tonlarca süper kahraman dururken Örümcek-Adam'ın seçilmesi bütünüyle yanlış. Böyle yaparak bizlere örümcek kafalı diyenlere malzeme çıkarıyorsunuz. Aferin." eleştirisinde bulunmuştu.
10/16/2006
Gereksiz Bilgiler
10/09/2006
Türk Basketbolu'nda Rekorlar
Erman Kunter, 1988 yılında Fenerbahçe formasıyla Hilalspor karşısında 153 sayı atarak rekor kırarken, ilk yarıda attığı 81 sayıyla, bir devrede en fazla sayı üreten basketbolcu olarak da tarihe geçti. 1957 İstanbul Ligi'nde Beşiktaş, İstanbul Karagücü'nü 110-56 yenerken, Hüdai Budanur Siyah-Beyazlı takımın 100 sayısının tamamını tek başına attı.
Mirsad Türkcan, NBA'da oynayan ilk Türk basketbolcusu olarak tarihe geçti. Türkcan, 1998'de Houston Rockets tarafından ilk turda seçildi. NBA'de şampiyonluk yaşayan ilk Türk basketbolcu ise Mehmet Okur (Detroit Pistons) oldu.
Avrupa'ya transfer olan ilk Türk basketbolcu ise Yalçın Granit oldu. Granit, Fransa'nın Racing Paris takımında oynamıştı. Fenerbahçe'den altı sezon önce Yunanistan'ın AEK Atina takımına giden İbrahim Kutluay ise ilk kez bir Yunan takımına transfer olan Türk oyuncu olmuştu.
Avrupa'da profesyonel liglerde bir takım çalıştıran ilk antrenör ise Ergin Ataman oldu. 2001-2002 sezonunda İtalya'nın Montepaschi Siena takımını çalıştıran ve takımına ilk sezonunda Avrupa Saporta Kupası'nı kazandıran Ataman, bu kupayı kaldıran ilk ve tek Türk antrenör oldu.
Efes Pilsen, 1996 yılında Avrupa Koraç Kupası'nı müzesine götürerek, ilk kez Avrupa kupası kazanan Türk takımı unvanını aldı. Efes, 1993'te Avrupa Kulüpler Kupası'nda finale çıkarak, Avrupa'da finale çıkan ilk Türk takımı unvanını elde etti ancak final maçında Aris'e 50-48 yenildi.
9/26/2006
9/24/2006
Depeche Mode Nothings Impossible ( Acoustic Version)
Not : Internet sitelerinden indirdiginiz .flv uzantılı film dosyalarını izlemek için FLV Player
programını kullanabilirsiniz.
9/21/2006
TED Ankara Koleji Marşı
Kolej marşını öğrencilik yıllarımda söylerken de çok keyif alırdım. Büyük, güçlü ve sağlam bir yapının parçası olduğumu hissetirirdi bana. Fakat mezun olduktan sonra doğal olarak bu marşı söyleme sıklığım okul ile ilgili özel buluşmalar, kurufasulye günleri dışında çok seyrekleşti.
Ama her söylediğimde duyduğum gurur ve o günleri geride bırakmanın verdiği hüzünle çok faklı çıkıyor melodiler ağzımdan. Hatta kolejli dostlarımla bir yumak halinde söylemenin verdiği keyfi anlamak için yaşamak gerekir düşüncesindeyim.Ne mutlu ki bana marşımızın bestecisi rahmetli Muzaffer Arkan'ı da 15.Yıl Mezuniyeti'mizde görmüş ve kendisini tanımış oldum.
16.09.1950 tarihinde okulumuzun resmi marşı olarak kabul edilen '' TED Ankara Koleji Marşı '' nesilllerden nesillere gururla söylenen ''Kolej Ruhu '' 'nu pekiştiren en güzel mirastır biz Kolejlilere.....
9/18/2006
Yeni Çıkacak Albümler (Forthcoming Album Releases)
Dünya müzik piyasasında 2006 yılının eylül,ekim ve kasım aylarında çıkması muhtemel albümlerin listesi şöyledir;
Eylül 2006
25 My Morning Jacket - Okonokos
25 The Lemonheads - The Lemonheads
Ekim 2006
02 The Killers- Sam's Town
02 Evanescence - Open Door
23 Neil Young - Live at Fillmore East
23 Meat Loaf- Bat out of Hell 3
30 The Deftones - Saturday Night Wrist
30 The Who - Endless Wire
Kasım 2006 06 Bowling For Soup -
The Great Burrito Extortion Case
06 Moby - Go: The Very Best Of 13 Depeche Mode - The Best Of Volume 1 20 Jay-Z -Kingdom Come 20 Incubus - Light Grenades 20 Gwen Stefani - TBA 20 Snoop Dogg -The Blue Carpet Treatment 20 Oasis -Stop the ClocksDünyadaki En Tuhaf Ölüm Şekilleri
Tabi bu istatistikler ülkemiz için çok gerçekçi değil !!!
9/14/2006
Üslup Farkı
İzmir kurtuldu, çok tatlı bir yorgunluk, Ankara'ya hareket edecekler.
Trene binerler, kompartımana çekilirler. Ertesi gün kompartımanın kapısını çalar yaveri, açar yorgun, bitkin, kravatını yıkamaktadır Atatürk.
Yaveri "Ya Paşam bu ne hal hiç uyumadınız herhalde niye böylesiniz" der.
"Ya çocuk kompartımanıma yastıkla battaniye koymayı unutmuşsunuz. Kolumu yastık yaptim ağrıdı, setremi yastık yaptım üşüdüm ,ben de uyumadım kalktım" der.
Yaveri: "Aman Paşam! Birimize haber vereydiniz hemen size bir yastıkla battaniye getirirdik" der.
Ve bir ülke kurtarmaktan dönen komutan tarihi bir cevap der ki: "Gece farkettim hepiniz en az benim kadar yorgundunuz.
Hiçbirinize kıyamadım. Önemli olan benim uyumam değil milletimin rahat uyuması".
9/13/2006
Seksenli Yıllar Üzerine...
www.seksenliyillar.com sitesini duyurduktan sonra o yıllardan aklımda kalanları ben de kendi blog sitemde paylaşmak istedim aslında...
Seksenli yıllar, ilkokul hayatım ile başlayıp liseden mezun olduğum dönem itibariyle son bulan, daha otuzüç yılına tanıklık ettiğim yaşam belgeselimin en keyifli on yıllık dönemidir.Hayatın sadece okula gitmek ve ders çalışmaktan ibaret olduğu ekmeğin elden suyun da gölden geldiği bir zaman aralığı olması bu dönemin keyifli geçmesine sebep olan en önemli faktördür.Bizzat yaşayarak tecrübe edilmiştir...
Türkiye tarihinde kilometre taşlarından olan ihtilal dönemlerinin sonuncusu olan seksenli yılların başlangıcı, ilk çocukluk hatıralarımın belirginleştiği bir sıkıyönetim olgusuyla başlar.Yasak olması muhtemel kitapların yakılması,belli gazetelerin evlere girmemesi,akşamları pencerelerden uzak durulması gibi hareketler bu olgunun belirginleşmesindeki faktörlerden bazılarıydır şüphesiz. Okul çıkışlarına tanık olduğum öğrencilerin koşuşturmaları,trafik ışıklarına asılı bomba süsü verilmiş paketler,duvarlara dev harflerle yazılan yazılar bir karmaşa içinde olduğumuz sinyallerini vermesine rağmen neyin ne olduğunu daha altı yaşlarımda pek anlamıyordum doğrusu..
Günümüz ile karşılaştırınca seksenli yılların çok gerilerde kalmış,ilkel bir yaşam tarzımız olduğu fikrini veriyor bana her ne kadar öyle olmasada.Dev ekranlı binlerce uydu kanalı olan plazmaların yerine siyah-beyaz tek kanallı televizyonu seyretmek,katılamadığımız düğün ve davetler için SMS veya e-posta atmak yerine PTT'ye gidip telgraf çekmek gibi.
Yediklerimiz, içtiklerimiz, dinlediklerimiz, seyrettiklerimiz,giydiklerimiz ne kadar değişti seksenlerden bugüne.Ama halen o yıllara duyulan özlem söz konusu.Özellikle de kısır bir döngüye giren popüler kültür elementleri bir çıkış yolu ve yenilik adına hemen seksenli yıllara dönüveriyor ve hemen nostalji adı altında daha önce beğenileni tekrar gündeme oturtuyor.Tabi ki tutma olasılığı çok yüksek.Malum tarih tekerrür.Türk milleti vefakar.
Seksenlerdeki basit ve sade hayatlarımız bizlere büyük keyif veriyordu.Heyecanla beklenen cumartesi gecesi Türk filmleri, pazar sabahlarının değişmezi kovboy filmleri, her sene büyük bir merakla beklenen Eurovizyon şarkı yarışmaları, beraberliğe sevinilen Türk milli takımının futbol maçları, ailece gidilen piknikler, şeytan uçurtmaları,tüm ailenin bir arada bulunduğu bayramlar ve büyüklere,akrabalara yapılan bayram gezmeleri gibi...
Teknolojinin gelişmesi buna bağlı ihtiyaçların çeşitlenmesi ve sürekli gelişen ortamı takip etme isteği basit ve sade bir çok zevkimizi de yok etmiştir.En basit örnek radyodan babamla maçları dinlemek,spikerin tasvirlerini gözümde canlandırmak,başka bir stadta gol olduğu vakit yayının oraya aktarılması ve o an yaşanan merak ve heyecan, şifreli ve dekoderli yayın mantığında maçları seyretmekten çok daha keyifliydi.Gelişen endüstri alanları ve insanları tüketmeye yönelten eğilimler hepimizi stresli,depresif ve karamsar insanlar olmamıza sebep oldu.
Herşeye rağmen seksenleri özlesem de ikibinlerin fırsatları bana daha cazip geliyor açıkçası.En azından internet kavramı olmasaydı seksenler ile ilgili bu görüşlerimi nasıl paylaşırdım sizlerle ... :))
Seksenli Yıllar....
Sitenin açılış sayfasında şöyle demiş Ender ;
Bir çoğumuzun seksenli yıllara ait anıları vardır. Arkadaşlarımızla laf arasında sık sık konuşuruz. Bir Arı Maya vardı hatırlar mısın ? He-Man vardı hiç kaçırmazdım. Aaaa bak bir reklam vardı uuah uuah lee kopııır :)))
Seksenli yılların çocuğu olmak kim ne derse desin bir ayrıcalıktır. Kimileri seksenli yılların çocuklarını gereksiz bilgilerle doldurulmaya başlanmış kuşakların başlangıcı olarak kabul etse de; bizler değişimin en hızlı olduğu dönemin çocuklarıyız. Bizler lambalı radyoyu da gördük Plazma Televizyonları da… Ve bunu 60 lar 70 ler gibi uzun yıllar içinde değil, çok kısa bir zaman içerisinde gördük. Tam geçiş noktasında çocukluk ve gençlik yıllarımızı yaşadık. Zannedersem bir daha bu kadar hızlı değişimlerin yaşayabilecek bir kuşak olmayacak. Biz Commodore 64 ile oynarken bugünün süper bilgisayarlarını hayal edebilen var mı?
İşte amacımız sizlerin anılarında yer eden olayları, filmleri, reklamları, kişileri bir sitede toparlamak. Siteye girip okumaya başladığınızda, çocukluk yıllarınıza ait unuttuğunuz bir hatırayı canlandırmak, yeri geldiğinde hüzünlendirmek, yeri geldiğinde yüzünüze bir tebessüm kondurabilmek..
Saygılar...
Seksenli yıllara özlem duyanların bir göz atmasında fayda var :)9/01/2006
Tavla
Pers imparatorunun başveziri Buzur Mehir tarafından 1400 yıl önce tasarlanan TAVLA oyunu; dünyanin en popüler oyunlarından biridir.
Zaman kavramından alınan ilhamla tasarlanan oyunun zamana böylesine direnmesi son derece etkileyici. Senenin birliği olarak tavla bir tanedir. 4 köşesi 4 mevsimi, tavlanın içindeki karşılıklı 6'şar hane 12 ayı, pulların toplamı ayın 30 gününü ,siyah -beyaz pullar gece ve gündüzü, karşılıklı 12'şer hane gününü 24 saatini simgeler...
Eski zamanlarda Hint İmparatoru, satranç oyununu Pers imparatoruna,yanında bir mektup ile hediye olarak göndermiştir. Mektubunda oyunla ilgili hiç bir açıklama yapmazken şöyle bir mesaj yazmıştır:
"Kim daha çok düşünüyor, Kim daha iyi biliyor, Kim daha ileriyi görüyorsa O kazanır. İşte hayat budur...
Pers İmparatoru dönemin en alim veziri olan Buzur Mehir ile bu mesajı paylaşarak, ondan oyunu çözmesi ve kendisinin de karşılık olarak Hint İmparatoruna hediye edilmek üzere başka bir oyun icat etmesini ister. Vezir haftalarca calıştıktan sonra gönderilen satrancın her taş hareketini ve oyunu çözer daha sonra da on günde tavlayı icad eder ve imparatora sunar.
Hint İmparatoru'na tavla oyunuyla birlikte gönderilmek üzere şöyle bir mesaj hazirlanır:
"Evet, Kim daha çok düşünüyor, Kim daha iyi biliyor, Kim daha ileriyi görüyorsa o kazanır. AMA BİRAZ DA ŞANSTIR. İşte hayat budur..."
8/29/2006
Likya Turu'ndan Kalanlar

Kayaköy ,M.Ö 3000'li yıllara uzanan, taş mimari yapısı ile dikkat çeken Osmanlı'nın son dönemlerinde tekrar inşa edilen fakat Batı Trakya Türkleri ile mübadele sonucu köyde yaşayan Rumların boşaltmak durumunda kaldığı zamanın durduğu bir yerleşke.


Aşağıdaki fotoğraf Kaş'a hakim tepeleri gösteriyor.
Kaş halkı, burda bir askerin silüeti olduğuna inanıyor.
Dikkatli bakılınca şekil, sırt üstü yatmış bir insan figürünü andırıyor.
Kalkan , Fethiye ile Kaş arasında kalan bir tatil beldesi ( Kitaplarda yazdığı üzere ) .
Kalkan denince aklama sanırım ilk gelen Patara Evleri.
Birde İngilizlerin belde deki gayrımenkul
merakı.
Son dönemlerde basına yansıyan '' vatan toprakları satılıyor'' söylemlerinin Fethiye civarını gezip yoğun yabancı yerleşimini görünce yok yere edilmediğinin farkına varıyorsunuz.
Kaputaş Plaşı, Kaş ile Kalkan arasındaki bol virajlı yolun kenarında konumlanmış doğal bir plaj.
Hiç bir tesis yok ve yaklaşık 18o basamaklı bir merdivenden inerek ulaşılıyor.Çok klasik bir tanımlama ama '' cennetten bir köşe nasıl olur ? '' sorusuna güzel bir cevap.
Turkuaz rengi eşittir burası demek yanlış olmaz...
Dalyan Köyceğiz Gölü ile Akdeniz'i birleştiren ana kanal üzerinde bulunuyor.Dalyan'dan meşhur carettaların yumurtalarını bıraktığı İztuzu Plajı'na giderken kanallardan geçiliyor .Tabi bu sırada kaya mezarlıklarını da görme imkanı var.Aşağıdaki fotoğrafı bu kanalların birinden geçerken çektim.Kayalık bir adacık üzerinde çam ağaçları, etrafta rüzgardan sağa sola yıkılan sazlıklar ve arka planda çok yüksek olmayan dağlar...


İztuzu Plajı yaklaşık 6 km. uzunluğunda yani göz alabildiğine kumsal ve tertemiz bir deniz. Dalgalar arasında kaybolmak işin en keyifli yanı.

Bu fotoğrafı Saklıkent Kanyon'u girişinde çektim.
Bu keyifli mekanları kanyonun hemen girişine suyun kenarına yapmışlar.
Çokta güzel olmuş ....

8/28/2006
Osmanlıca Bilgisayar Terimleri
Görev çubugu: değnek-ül vazife
Çift tiklama: tıkortı-ül tekerrür
Administrator: sahip-ül edevat
Software: edevat-ül yumusak
Hardware: edevat-ül civanmert
Anti spyware: müdafaa-ül hafiye
My documents: hazine-i evrak
Internet: allâme-i ulûl arz
Google: kasif-ül ali
Google earth: seyr-ül arz, kasif-ül arz
Denetim masasi: sehba-i saltanat
Cd rom: pervane-ül hâfiza
Ekran: perde-ül temaşa
Kasa: kaide
Enter: duhûl
Virüs: deyyus
Msn: elçi
Hacker: deyyus-ül-ekber
Hata raporu: malumat-ül kabahat
Mail server: divan-ül mektubat
Messenger: havadisçi
Chat: muhabbet ül zabi
Ctrl alt del: has timar zeamet
8/22/2006
Tekne Turu
8/01/2006
28 Temmuz 2006 Whitesnake İstanbul Konseri
1987 yılı Whitesnake tarafından ilk zehirlendiğim yıldır.
Compact Disc gibi bir ürünün olmadığı o yıllarda daha internette yokken tamamen yasal aldığım kasetler içinde en çok dinlenenler arasında birinciydi bir dönemler Whitesnake 1987 albümü...
Gerçi bir dönem Ankara'da çeşitli mekanlarda listeler yapıp karışık kasetler de doldurturduk ya veya albüm demek korsanlık o zamanlarda mevcutmuş ...
Whitesnake 1987 albümünü ezbere bilirdim nerdeyse...
02-Bad Boys
06-Is This Love
11 -You're Gonna Break My Heart Again
ve bu şarkıların çoğunu 19 yıl sonra canlı dinlediğime halen inanamıyorum...
Gerçi o dönem ki kadrodan David Coverdale ve Tommy Aldridge kalsada gelenler gidenleri aratmamış.
Bir dönem Steve Vai 'da Whitesnake ile çalmıştı.Keşke bu konser o döneme denk düşseydi ne güzel olurdu..
David Coverdale' e gelince ayrı bir olay. Çok fazla yazacakta bir şey yok.
Evet efsane.Kısaca efsane. Duruşuyla, hareketleriyle, sesiyle, performansıyla...
Bir de konserin en sonunda tam sahneyi terk ederken bir ''soldier of fortune'' patlattı ki...
Uzun yıllar unutulmayacaktır.
Bir daha yolları buraya düşer mi bilmem ama gösterilen misafirperverlikten çok memnun kaldıklarını ifade etti.
Hatta ''herkes söyleyeceğim ,buraya gelebilirler, korkmalarına gerek yok'' dedi.
Konsere gelince gerçekten muhteşemdi. Çok rahatlıkla ,Türkiye'de yapılan konserler içinde en iyilerinden biri olduğu söylenebilir.
Usta müzisyenlerin şovuna dönüşen bir Rock Festivali diyebilirim. Toomy Aldridge 'in bagetleri seyirciye fırlattıktan sonra elleriyle bagetsiz olarak yaptığı o davul solo'yu hiç unutamaycağım.
Konser Fotoğrafları aşağıdaki linklerde...
*http://www.heavymetaltr.com/modules.php?name=News&file=article&sid=689&mode=&order=0&thold=0
*http://img222.imageshack.us/img222/2018/dsc00299dw1.jpg
*http://ozakinci.net/galeri/index.php?list=12
Herşeyiyle benim için unutulmaz bir konserdi. 1999 yılındaki Metallica Konseri 'ni üzerinden yıllar geçmesine rağmen hatırlayabiliyorsam 28 Temmuz 2006 Whitesnake Konseri'ni de yıllarca unutamayacağım...



















