9/16/2016

Tarık Akan

Yetmişler daha naifti sanki. Dünyalarimiz daha küçüktü.  Kendimizi şehirlerin dışına atmaktansa mahalleler de bir arada yaşamayı, birlikte sevinip, üzülmeyi daha çok seviyorduk. Belki de öyle olmamızı istiyordu bizi yönetenler seyrettiğimiz siyah beyaz filmlerde . Daha çocuktum bilemiyorum . Ama mutluyduk herşeye rağmen. Bu dönemlerin yani çocukluğumun bir yıldızı (evet çok klişe ama çok doğru ) daha kaydı bu sabah. Türk sinemasının en yakışıklısı huzur içinde uyu...