05.Mart.2008 Galatasaraylıların Hissetikleri Üzerine

Fatih Altaylı bugün Habertürk internet sitesindeki yazısının bir bölümünde Fenerbahçe'nin tur atlaması üzerine hissetiklerini yazmış.Hemen hemen bende yakın duyguları hissettiğim için paylaşmak istedim.

Fenerbahçelilerin yaşadığı duyguları yaşamak

Galatasaray’ın Avrupa’yı salladığı dönemlerde Fenerbahçeliler'in ne hissettiğini en sonunda dün anladım.

Çok ama çok karışık duygular.

Bir yandan ülkenin takımının kazanmasını istiyorsun. Türkiye’nin takımı. Her atağında sanki Galatasaraymış gibi heyecanlanıyorsun. Gol atsın istiyorsun, gol yemesin istiyorsun. Hakem Fenerbahçe’nin hakkını yiyince sinirleniyorsun, kızıyorsun, hakeme küfrediyorsun. Fenerbahçe gol atınca seviniyorsun. Koltukta zıplıyorsun.

Bunları yaparken bir yandan da ertesi gün başına gelecekleri düşünüyorsun. Bu maç bittiği anda yine ezeli rakibin olacak takımın taraftarlarının sana hava atacağı, dalga geçeceği aklına geliyor. Bozuluyorsun.

Ama yine de Fenerbahçe kazansın istiyorsun.

Sonra aklına Fenerbahçe’nin bu turu geçerse biraz daha fazla para kazanacağı geliyor. Bu parayla daha iyi transferler yapacağını, daha güçleneceğini görüyorsun. Kendi ligini düşünüp bozuluyorsun.

Galiba kazanmasa daha iyi olacak diyorsun ama yine de kazanmasını, turu geçmesini istemekten geri duramıyorsun.

Rakip serbest vuruş veya korner kullanırken çeşitli uğurlar yapıp gol olmasın istiyorsun. Rakip gol atamayınca seviniyorsun sonra da acaba atsa daha mı iyi olurdu diye düşünüyorsun. Maç penaltılara kalıyor.

Bir hafta önce Lincoln’e saldırdığı için sinir olduğun Volkan için dua ediyorsun. Sonunda Fenerbahçe turu geçiyor.

Çok seviniyorsun.

Çok kıskanıyorsun.

Ne sevindiğini söyleyebiliyorsun.

Ne kıskandığını söyleyebiliyorsun.

Bir kaç yıldır bu başarıyı elde edemeyen kendi takımına kızıyorsun.

Buraya kadarı Fenerbahçeliler'in de yaşadığını tahmin ettiğim duygular.

Ama biz Galatasaraylılar'ın en azından şimdilik bir avuntumuz var.

“Biz de buraya kadar gelmiştik” diyebiliyoruz.

Şimdi artık Fenerbahçe’den kendimizi avutamayacağımız başarıyı bekliyoruz. Aynı karışık duygularla...

NOT: Yıllar önce Bordeaux-Fenerbahçe maçında da benzer duygular yaşamış, en sonunda İstanbul’un göbeğinde kendi arabamın damında sevinçten zıplamış. Sonra da bu yaptığımdan dolayı bir Galatasaraylı olarak utanç duymuştum.

Fatih Altaylı