Bazı zamanIar vardır. Her şeyi yapabileceğinize inandığınız ama o her şey nasıl bir şey ise bir türlü yapmaya cesaret edemediğiniz zamanlar. Aslında çok zor olan fakat çok kolaymış gibi görünen veya çok kolay olduğu halde çok zor olduğu düşünülen şeylerin gerçeğe dönüşememesi. Yıllarca isim konmaya çalışılan ama zamanı geldiğin de koyacak isim bulunulamayan şeyler misali. Dilin ucunda olan melodinin nakaratını hatırlayamamak gibi. Varken aranmayan yokken boşluğu hissedilen şeyler gibi. Bazen yeni tanıdığımız birini uzun yıllardır biliyormuşuz gibi gelir. Hiç gitmediğimiz bir şehrin sokakları caddeleri beynimizin içindedir sanki. Daha ilk sayfasını çevirmeden sonunu bildiğimiz bir romandır o şey. Melih abinin bestesidir hani yıldızlar yanıp sönerken bir yıldız kayar da birden. Bilinmezdir, sebepsizdir, sestir, nefestir.
